Berfi sukbedermiş kardelen, cebeli sukbedermiş mecnunlar
Efsûnkâr âlemi tecvileder onun yek ham-ı zülfü içün buna şaşar
Hârika-i sevdayı ab-ı Kevser ıhmad eder mi
Acibe ateş dâr-ül ikabda, ab-ı Kevser abed-ül âbâdda akar
Garam bezeyse Efsûnkâr’dır facir
Varsın atid olsun o ahu emma asıl odur füccar
Alemi gisusu içüne delsetmişler o dilberin
Bennesi bedmestmiş tüm fânileri o anber nisar
Atkedin meni de cezzedeyim hepsinü
Hankolsun bu âlem o anber nisarın bennesini nüşkettikçe azar azar
Hâme-i zerrin olmuşam mal-i hulya eline
Kâgaz bile feryad eder de sonra elemimden susar
Bedidde begare oldum Kayslara
Kabristanda oldum Leylalara ateş-i bahar
Cesed bevgada çeçek ibrinşak olsun ne fayda
Ab-ı aşk onu iska etmedikten sonra solar
Ab-ı bade reng hazbettiğinde küştar Efsûnkâr’ı
Yevm-i nahrda arza şahbolup mal-i uhrevi oldu ızdıraplar
Hunük ki mene Ruz-i Ceza’da
O cerimi men münakaledince ceniverde olacağım bahtiyar…
…………Efsûnkâr………..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder